بررسی مؤلفه‌های فرهنگی و هویتی موثر بر سیاست خارجی ج.ا.ایران و فرانسه با تأکید بر رویکرد نظری سازه‌انگاری

از دید سازه‌انگاران هویت‌ها و برداشت‌های ذهنی یک دولت از دولت‌های دیگر است که به قدرت شکل می‌دهد. سازه‌انگاران پیش‌فرض‌های نظری رویکردهای دیگر روابط بین‌الملل را قبول ندارند و معتقدند که این انگاره‌ها، منافع و هویت‌ها هستند که در جریان تعامل با دیگری به رفتار و منافع کشورها سمت‌وسو می‌دهند. برای سازه‌انگاران تصور دنیا بدون هویت محال است. هویت آن چیزی است که ما خود را با آن می‌شناسیم، به دیگران می‌شناسانیم و دیگران را به ما می‌شناساند. سازه‌انگاری معتقد است که فرایند شکل‌گیری هویت در هر دو سطح ملی و بین‌المللی یک فرایند مستمر است که از طریق تعامل هویت اجتماعی و هویت جمعی شکل می‌گیرد. هویت ازنظر سازه‌انگاران مسأله‌ای تجربی است که به بافت تاریخی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی هر کنش‌گر مرتبط است، هویت هر کشور و دولت تلویحاً گویای توجیهات و کنش‌های بعدی آن دولت است و هویتی که هر دولتی می‌سازد بر معنای نهایی‌اش که آن برای بقیه بازیگران ایجاد می‌کند، کنترل ندارد. با عنایت به این رویکرد مقاله سعی داشته تا عوامل هویتی موثر بر دیپلماسی و سیاست خارجی کشور ج.ا.ایران و فرانسه را از این منظر بررسی کرده و به روش توصیفی –تحلیلی و بهره‌برداری از ابزار کتابخانه‌ای، به این سؤال اصلی پاسخ دهد که مولفه‌های هویتی و فرهنگی ج.ا.ایران و فرانسه بر اساس رویکرد سازه‌انگاری چگونه قابل‌تحلیل و ارزیابی است؟ بر این مبنا به نظر می‌رسد رابطهبین ج.ا.ایران و فرانسه با تأکید بر رویکرد سازه‌انگاری بر اساس هویتو فرهنگدر چارچوب دیپلماسی فرهنگی دررفتارسیاستخارجی آن‌ها قابل‌بررسیاست.